Cemento pasiskirstymo endodontiškai paruoštame kanale priklausomybės nuo cemento įvedimo būdo įvertinimas. In vitro studija
Recenzentas / Reviewer | |
Recenzentas / Reviewer | |
Komisijos narys / Committee Member | |
Komisijos narys / Committee Member | |
Komisijos narys / Committee Member | |
Komisijos narys / Committee Member | |
Komisijos narys / Committee Member |
Problemos aktualumas ir darbo tikslas: Stiklo pluošto kaiščiai (SPK) yra naudojami endodontiškai gydytų dantų atstatymui. Vienas iš veiksnių, lemiančių surišimą tarp SPK ir kanalo dentino bei mažinančių reinfekcijos galimybę, yra cemento pasiskirstymo kanale tolygumas. Mūsų tikslas buvo įvertinti cemento įvedimo į kanalą metodikų efektyvumą. Medžiaga ir metodai: Standartinių endodontinių blokelių (n=50) kanalai paruošti mechaniškai, viršūninis trečdalis užpildytas gutaperčia vertikalios kondensacijos metodu. Naudojant kalibracinius grąžtus, kanalai išplatinti iki 1 mm. Blokeliai suskirstyti į 5 grupes (n=10) pagal cemento injekavimo metodą: A- Ø1 mm intrakanaliniu aplikatoriumi, B- Ø1 mm intrakanaliniu aplikatoriumi ir aplikuotas ant SPK, C- Ø0,8 mm intrakanaliniu aplikatoriumi ir aplikuotas ant SPK, D- Ø0,8 mm intrakanaliniu aplikatoriumi, E– aplikuotas tik ant SPK. Cementuoti SPK. Atliktos 4 kiekvieno blokelio fotografijos, kiekvieną kartą jį pasukant 90°. Nuotraukos atliktos skaitmeniniu veidrodiniu fotoaparatu (D750, Nikon corporation, Tokyo, Japan) ir apdorotos vaizdo apdirbimo programa Adobe Photoshop (San Jose, CA, USA). Statistinė analizė atlikta, pritaikant Kruskal-Wallis, Mann-Whitney, ANOVA testus (p<0,05). Rezultatai: A, B, C, D metodais įvedus cementą gauta mažiau oro porų viršūninėje (p=0,036) dalyje bei visame kanale (p=0,003), palyginus su E metodu. Mažiausiai oro porų visame kanale susidarė C metodu (9,19±3,98%), daugiausiai E metodu (14,56±2,19%). Išvados: Viršūninėje ir vainikinėje kanalo dalyse cemento padengimo efektyvumas skirtingas. Geriausias cemento injekavimo į kanalą metodas yra intrakanalinio aplikatoriaus (Ø0,8mm) naudojimas kartu cementą aplikuojant ant SPK.
Relevance of the problem and aim of the work: Glass fiber posts (GFP) are used for restoration of endodontically treated teeth. Equal distribution of cement can influence the bond between dentin and GFP as well as decrease possibilities of reinfection. The aim of the study was to assess efficiency of different cement application techniques. Material and methods: Standart endodontic blocks (n=50) were prepared with callibrating drills and divided into 5 groups according to cementation technique used: A-Ø1 mm tip, B-Ø1mm tip and cement application on GFP, C-Ø0,8mm tip and application on GFP, D-Ø0,8mm tip, E–only application on GFP. Photographies of the blocks were taken with digital camera (D750, Nikon corporation, Tokyo, Japan) and evaluated using Adobe Photoshop (San Jose, CA, USA). The statistical analysis of data was conducted using Kruskal-Wallis, Mann-Whitney, ANOVA tests (p<0,05). Results: There were less uncoated canal surfaces in the apical part (p=0.036) or whole canal (p=0.003) when A, B, C or D techniques were used, in comparison to E technique. Areas uncoated with cement in the whole canal was the lowest when C technique was used (9,19±3,98%), and the highest with E technique (14,56±2,19%) used. Conclusion: The efficiency of cement distribution is different between apical and coronal parts of the canal. The best technique for cement application is using a tip (Ø0,8mm) in combination with applying cement directly on GFP.